Jakie leki są dostępne w leczeniu niedoboru epinefryny? W tym artykule dowiesz się o różnych opcjach leczenia tego stanu. Opcje te obejmują infuzje, autowstrzykiwacze i leki rozszerzające oskrzela. Wszystkie one mają różne skutki uboczne i różny poziom skuteczności. Jeśli szukasz lekarstwa, możesz rozważyć różne dostępne opcje leczenia.
Bronchodilatory
Epinefryna jest neuroprzekaźnikiem i hormonem stosowanym w wielu stanach chorobowych. Wśród nich są astma, reakcje alergiczne i zatrzymanie krążenia. Ze względu na swoje działanie sympatykomimetyczne może być stosowana w leczeniu zaburzeń oddychania, kontrolowaniu przekrwienia błon śluzowych i zapobieganiu krupowi. Należy jednak pamiętać, że epinefryna nie wpływa na gruczoły potowe i tętnice twarzowe.
Środki wspomagające, takie jak glikokortykoidy i leki przeciwhistaminowe H1, są powszechnie podawane jako dodatek do epinefryny. Nie powinny być one jednak stosowane samodzielnie. Nie zapobiegają one obrzękowi górnych dróg oddechowych ani wstrząsowi, a mogą jedynie poprawić czynność układu oddechowego. W ciężkich przypadkach zalecane jest przyjęcie do szpitala lub obserwacja. Jeśli jednak epinefryna nie przyniesie ulgi, można przepisać leki rozszerzające oskrzela.
Przyjmowanie leku rozszerzającego oskrzela u osób z niedoborem epinefryny jest często właściwe, ale nie powinno być stosowane u kobiet w ciąży, chyba że ciśnienie krwi matki jest większe niż 130/80 mmHg. Wiadomo również, że ma pewne poważne skutki sercowo-naczyniowe, takie jak pęknięcie aorty i niedokrwienie. Dodatkowo, epinefryna jest w stanie przekroczyć łożysko, więc stosowanie epinefryny w czasie ciąży podlega szczególnym środkom ostrożności.
Autowstrzykiwacze
Latem 2016 roku w Stanach Zjednoczonych dostępne były trzy komercyjne autowstrzykiwacze z epinefryną: EpiPen, Adrenaclick i epinefryna injection, USP. Korzystając z oprogramowania do analizy decyzji, oceniliśmy ich cenę i skuteczność w porównaniu z próbą losową z 10 prowincji w Kanadzie. Chociaż większość wstrzykiwaczy automatycznych ma podobne funkcje, droższe marki nie wydają się zapewniać dodatkowych korzyści.
Aby użyć wstrzykiwacza automatycznego, pacjent powinien dokładnie przestrzegać instrukcji. Urządzenie jest wprowadzane do uda za pomocą igły, która wystaje na zewnątrz i jest przytrzymywana w miejscu przez trzy sekundy. Następnie pacjent powinien masować miejsce wstrzyknięcia przez dziesięć sekund, aby zmaksymalizować dostarczenie leku. W przypadku wystąpienia reakcji niepożądanej, pacjent musi natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną. Autoinjector może powstrzymać reakcję alergiczną i zmniejszyć nasilenie objawów.
Pomimo korzyści w zakresie bezpieczeństwa stosowania autowstrzykiwaczy w przypadku niedoboru epinefryny, ważne jest przeszkolenie pacjentów w zakresie prawidłowego stosowania tego urządzenia. Ważne jest przeszkolenie pacjentów w zakresie dokładnego podawania urządzenia, ponieważ procedura może być stresująca. Jeśli pacjent ma problemy z prawidłowym podawaniem urządzenia, producenci dostarczają pióro treningowe bez leku i igły.
Infuzje
Infuzje na niedobór epinefryny są podawane przez linię dożylną. Ten lek reanimacyjny jest stosowany w celu odwrócenia zatrzymania akcji serca oraz zapewnienia ulgi w anafilaksji i zaburzeniach oddychania. Jest również przydatny w leczeniu ciężkich ataków astmy. Infuzje mogą być podawane przez świadczeniodawcę w wielu innych celach, w tym w leczeniu ciężkich zakażeń i zapobieganiu zatrzymaniu akcji serca.
Szybkość i dawka wlewów dożylnych epinefryny może być dostosowana do reakcji pacjenta. Aby zmniejszyć ryzyko przedawkowania, dawkę epinefryny należy miareczkować w zależności od reakcji pacjenta. Podczas infuzji należy stosować ciągłe monitorowanie nieinwazyjne. Dobrym pomysłem jest obecność lekarza z doświadczeniem w podawaniu wazopresorów, który może monitorować stan hemodynamiczny pacjenta podczas wlewu.
Chociaż nie ma szczegółowych wytycznych dotyczących wstrzykiwania epinefryny, preferowaną drogą w przypadku anafilaksji jest droga domięśniowa. Takie podejście ma kilka zalet w stosunku do wstrzyknięcia dożylnego, w tym wyższy poziom stężenia w tkankach. Charakteryzuje się również mniejszą liczbą powikłań sercowo-naczyniowych, co czyni ją metodą preferowaną. CSACI i Światowa Organizacja Alergii popierają domięśniowe wstrzyknięcie epinefryny jako preferowaną drogę leczenia.
Infuzje z epinefryną
Infuzje z epinefryną są stosowane w celu zwiększenia średniego ciśnienia tętniczego krwi u dorosłych pacjentów, u których występuje niedociśnienie związane ze wstrząsem septycznym. Mogą być również stosowane w przypadku anafilaksji, stanu spowodowanego reakcją alergiczną na żywność, ukąszenia owadów lub substancje użyte do badań diagnostycznych. Mimo że wlewy epinefryny są szybsze, ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych jest większe.
Infuzje epinefryny są podawane dożylnie w sterylnym roztworze o stężeniu 1 mg/ml. Pacjenci powinni być ściśle monitorowani pod kątem parametrów życiowych i ciśnienia krwi, zaleca się monitorowanie ośrodkowego ciśnienia żylnego. Lek ten może niebezpiecznie podnieść ciśnienie krwi. Może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, w tym z lekami przeciwdepresyjnymi, i powodować ciężkie nadciśnienie.
Infuzje z epinefryną są pierwszą linią leczenia pacjentów cierpiących na anafilaksję. Adrenalina jest naturalnym hormonem wytwarzanym przez organizm w odpowiedzi na stres. Działa ona w celu otwarcia dróg oddechowych i zmniejszenia obrzęku gardła. Pomaga również utrzymać ciśnienie krwi i pracę serca. W związku z tym ważne jest, aby zawsze mieć przy sobie plan działania ASCIA lub wstrzykiwacz adrenaliny.
Podobne tematy